Esther mee op reis naar Ieper

Dag 1 op reis naar Ieper

Na ruim twee jaar stap ik weer aan boord van een touringcar vol enthousiaste leerlingen die is vertrokken voor een mooie schoolreis naar Ieper, België. Bij de stop op Hazeldonk wordt dankbaar gebruik gemaakt van de McDonald’s en toiletten. Er wordt frisse lucht gehapt in de buitenlucht, even zonder mondkapje. Na de stop rijden we de grens over. 

In Ieper aangekomen checken we in bij jeugdhotel The Poppies dat is gevestigd in de hoofdstraat van Ieper. De hosteleigenaar is zeer dankbaar dat wij dappere Nederlanders zijn gekomen want het afgelopen jaar waren het aantal groepen dat daadwerkelijk kwam op één hand te tellen. 

Nadat de bagage is gestald in de kamers begint het programma in verschillende groepen met o.a. het In Flanders Fields museum, Ramparts Cemetery, de Sint-Maartenskathedraal en de Menenpoort. Op verschillende locaties dragen leerlingen hun eigen geschreven Engelse gedicht voor over de 1^e Wereldoorlog. Vele graven worden bezocht en er wordt stilgestaan bij de gevallen soldaten, die soms zelfs leeftijdgenoten van de leerlingen zijn.

Als afsluiting van deze 1^e dag wordt de film 1917 gekeken in het jeugdhotel waarna een daverend applaus volgt. Tot slot is het tijd om te ontspannen met een spel kaarten of poolen of het finetunen van gedichten voor de volgende dag.

Dag 2 in Ieper

De 2^e dag in Ieper wordt verteld vanuit het oogpunt van de bevlogen docent Andrew die samen met zijn eveneens zeer gepassioneerde team van 7 mededocenten deze reis leidde:

“Het is koud. Waterkoud. En er hangt een dikke mist over Ieper en omstreken als onze leerlingen van vwo 6, met het ontbijtje van het hostel nog vers in de maag, luisteren naar de woorden van mevrouw Keehnen. Een Frans gedicht van een soldaat, om de dag mee af te trappen. 

Het is een volle dag langs wat terecht ‘the world’s worst wound’ werd genoemd door een Engelse dichter en soldaat: de allesvernietigende slagvelden rondom Ieper: Passchendaele. In het ooit platgebombardeerde bos is het zoeken naar sporen van oorlog, met de mooie woorden van een klasgenoot om je te helpen. Soms moet je letterlijk het veld in om te zoeken naar die sporen.

 En dan opeens stuiten onze leerlingen op een plek waar je je niets bij hoeft voor te stellen. Loopgraven. Shellholes, kogels en granaten. Alles is hier nog aanwezig en tastbaar: Hill 62. Een plek waar de oorlog nooit verdween.  Een aantal dappere leerlingen en docenten durven de natte, modderige tunnels in, waar het aardedonker is. Thank God for mobile phone lighting! 

Het is toch anders, om je gedicht voor te dragen wanneer je medeleerlingen naar je opkijken vanuit de dieptes van de loopgraven waar zij in staan. De dag verstrijkt en het begint al vroeg te schemeren. Tijd voor een bezoek aan Tyne Cot, de grootste Britse begraafplaats van Europa. Dat is heel erg indrukwekkend. 

En dan sta je ´s avonds ineens met een krans, namens de OSG West-Friesland. For the fallen soldiers of World War I. En ben je deel van een dagelijkse ceremonie. Elke dag om 20:00 uur blazen de klaroenen The Last Post. En dan is er twee minuten stilte. Een mooi einde van een waardevolle dag”.

Dag 3 vanuit Ieper terug naar huis

Vandaag is het alweer de laatste dag van deze indrukwekkende reis naar Ieper. Na het ontbijt worden de kamers netjes achtergelaten en laden we de bus vol met bagage. Op naar onze laatste stop deze reis: Talbot House. Dit huis is er om mentale wonden van soldaten te helen en waar je de buitenwereld en kopzorgen even kunt vergeten met een Happy Hopper show. Na enkele presentaties wordt dankbaar gebruik gemaakt van de warme kopjes koffie, thee en versgebakken cake die wordt aangeboden. Tijd om nog even op te warmen en te ontspannen met een kaartspel voordat de bus vertrekt richting Nederland.