Voor onze reizen naar Oeganda werken we samen met een partner ter plaatse. Samen met onze Oegandese partner maken we de expedities naar Oeganda een succes!
Geïnteresseerd in een ‘Global Learning’ expeditie naar Oeganda? Lees dan snel verder voor een interview met onze partner en kom meer te weten over deze educatieve reis en over Oeganda als bestemming.
Vraag 1. Hoe ben je in Oeganda terecht gekomen?
Ik wilde graag iets doen in het buitenland, een soort van vrijwilligerswerk maar dan wel duurzaam. Ook zocht ik iets wat aansloot bij mijn vakgebied als onderwijshulpverlener. Via VSO (volunteer overseas) werd ik uitgezonden naar Oeganda om daar samen met Oegandezen aan een schoolproject te werken vanuit UNICEF, op vrijwillige basis. Twee jaar woonde ik in een klein dorpje in het noordwesten van Oeganda, waar zowel geen stroom als stromend water was. Voor veel mensen in het dorp was ik de eerste blanke die ze ooit zagen. Het waren twee prachtige jaren: ik heb ontzettend veel geleerd van de mensen daar en ontdekt hoe mooi het kan zijn om wat eenvoudiger te leven.
Ondertussen was ik verliefd geworden op Oeganda en wilde ik na twee jaar echt nog niet weg. Ik ben toen verhuisd naar Masaka en daar met lokale projecten gaan samenwerken. Ik werk alleen maar samen met Oegandezen, want we zijn tenslotte in Oeganda en juist het samenwerken met hen maakt alles zo puur. Tot op de dag van vandaag coördineer ik hier stages en jongeren expedities.
Ik heb mijn man, Maurice, hier in Oeganda ontmoet. Hij is een Oegandees en weet dus alle ins en outs over het leven in Oeganda. Dat maakt het natuurlijk nog fijner om hier te wonen. Wij werken samen aan de jongeren expedities. Ik heb een coördinerende rol en hij is de lokale expeditie begeleider van de groepen tijdens de reis. Het is ontzettend leuk om samen onze passie te kunnen delen. We willen graag dat iedereen die Oeganda bezoekt het mooie, maar soms ook moeilijke Oeganda leert kennen. We zijn trots op Oeganda en op de projecten waar we mee samenwerken!
Vraag 2. Kan je iets meer vertellen over de projecten waar jullie mee samenwerken?
We werken vooral samen met lokaal opgezette projecten. De Oegandezen hebben het opgestart en zullen ook altijd diegene zijn die de leiding houden. Wij komen er alleen “bij”. Dat kan zijn voor een stage maar dus ook voor een jongeren expeditie, zoals we die organiseren met Travel Inventive. De projecten moeten uiteraard duurzaam zijn. Wij zijn bijvoorbeeld geen voorstander van voedselpakketten uitdelen, maar willen juist projecten helpen die ondersteunend zijn en op lange termijn impact hebben.
We hebben een aantal goedlopende vaste projecten waarmee we samenwerken, maar daarnaast willen we ons ook blijven verdiepen in nieuwe projecten in andere delen van het land. Het is afhankelijk van de wens van de school met welke projecten we voor de expedities samenwerken. Uiteraard proberen we projecten te bezoeken die afwisseling bieden in de Oegandese problematiek, bijvoorbeeld ondervoeding, gebrek aan scholing of kinderen die op straat leven. Dit maakt de expeditie veelzijdig en hiermee laten we verschillende facetten van het land zien.
Zoals ik eerder vertelde werken we alleen met projecten samen die zijn opgezet door de lokale bevolking. Op één uitzondering na: één project waarmee we samenwerken is opgestart door een Nederlandse vrouw. Het is een interessant en prachtig project die meestal aan het einde van de reis gepland staat. De projectleidster legt van alles uit in het Nederlands en vaak vallen alle puzzelstukjes van de hele reis dan in elkaar.
Vraag 3. Hoe kan een programma van zo’n expeditie er uit zien?
Een programma kan bijvoorbeeld bestaan uit een school schilderen, met kinderen sporten, water halen voor oudere mensen, achterop een boda boda (lokale brommer), op huisbezoek en nog veel meer. Het zijn leuke activiteiten waarmee ze echt iets kunnen bijdragen. Én natuurlijk gaan we ook wilde dieren spotten op safari, zwemmen en rondom een kampvuur zitten! Want dat mag en kan ook! De groep beleeft intens veel samen in een korte periode en dat zorgt snel voor een hechte band.
Vraag 4. Wat is er zo bijzonder aan Oeganda? Wat heeft het land allemaal te bieden?
Het land is verrassend groen, iets wat je misschien niet verwacht. De natuur is zo afwisselend: van theevelden tot wildlife en mooie meren. Daarnaast vind ik de cultuur heel mooi en interessant. Oegandezen zijn over het algemeen erg gastvrij. Ze zijn graag samen en zorgen voor elkaar. Als je in een dorp bent dan is alles nog zo puur en eenvoudig. Vaak is er geen stroom, buiten wordt er gekookt op kolen, kinderen helpen mee of spelen buiten met stokjes en steentjes. Er is geen druk van de computers, tablets en telefoons. Het gaat hier juist om het samen zijn! Daarnaast is het bijna altijd mooi weer.
Vraag 5. In hoeverre is het leven anders dan in Nederland?
Het leven is zo anders, hier in Oeganda leven we per dag. Als iets vandaag niet lukt dan komt het morgen wel. Dat is een hele andere insteek dan ik gewend was. Ik vind het enerzijds fijn, maar ik loop er soms ook wel tegen aan. Ik ben namelijk een echte planner. Een voorbeeld: laatst had ik een afspraak bij de bank en lag het systeem eruit. Alles loopt dan uit en je weet nooit voor hoe lang. Dat blijf ik lastig vinden aangezien je daardoor minder dingen op een dag kan plannen dan in Nederland. Een groot voordeel is dat ik weinig stress ervaar. Ook beleef ik alles intenser omdat ik niet met veel dingen tegelijkertijd bezig ben. Wij hebben geen volle agenda’s. Als ik op vrijdag vrienden bel om zaterdag iets af te spreken dan kan dat bijna altijd wel. Dat vind ik leuk! Daarnaast helpen mensen elkaar. We hebben geen ANWB bijvoorbeeld, maar als ik met pech langs de weg sta komt er direct wel iemand naar me toe om te helpen. Na vijf minuten staan er wel zes mensen om je te helpen.
Vraag 6. Wat is typisch Oegandees eten en wat vind jij er van?
Matooke: dit zijn een soort bananen (geen zoete) die ze koken en daarna stampen. Qua structuur lijkt het op aardappelpuree. Dit wordt hier veel gegeten en is erg voedzaam, ik vind het alleen zelf niet zo lekker. Als je in gewicht iets aankomt zeggen ze vaak: “Ah je hebt matooke gegeten!”.
Rolex: dit een chapati, iets wat lijkt op een pannenkoek met daarin een ei gerold. Oftewel roll eggs: Rolex. Dit vind ik heerlijk!
Daarnaast eet men veel rijst, bonen, maïspap en posho (een lokaal brood van maisbloem gemaakt). De posho is erg voedzaam en daarnaast ook redelijk betaalbaar.
Vraag 7. Is Oeganda een veilige bestemming?
Oeganda is zeker een veilige bestemming voor jongeren expedities. Alleen de avonduren zijn een uitzondering: de sociale controle die er overdag is, is ‘s avonds weg. Vandaar dat we met de jongeren niet na zonsondergang op pad gaan. Verder word ik altijd goed op de hoogte gehouden door de Nederlandse ambassade. Zodra er enige onrust zit aan te komen horen wij dit direct en spelen wij hier op in. Gelukkig is het momenteel rustig in Oeganda.
Vraag 8. Wat draagt de expeditie bij aan de ontwikkeling van jongeren?
Deze reis draagt heel veel bij aan de ontwikkeling van jongeren. Ik geef wel altijd aan dat ze niet komen om de wereld te verbeteren (uiteraard kunnen ze wel een klein steentje bijdragen door het helpen bij projecten). Ze komen voor zichzelf en krijgen de kans om een andere cultuur te leren kennen, voelen, ruiken en ervaren. Tijdens de expeditie komen ze in contact met leeftijdsgenoten en zien ze hoe zij leven. De jongeren gaan ook veel armoede, straatleven en andere problematieken zien. Mijn doel is om een totaalbeeld te schetsen. Niet om te laten zien hoe zielig ze zijn (want dat zijn veel Oegandezen niet in mijn ogen) maar meer om te tonen hoe het ook kan. Wij hebben geluk dat we in een welvarend land als Nederland zijn geboren.. maar maakt dat ons gelukkiger?
Ik heb gezien dat als jongeren deze reis hebben meegemaakt er echt iets veranderd in hun denkbeeld en leefwijze. Ze hebben hier gezien hoe het leven ook kan zijn en lijken daarna bepaalde dingen veel meer te waarderen dan daarvoor. Daarnaast leren jongeren zichzelf beter kennen en gaan ze terug naar de basis. Ze kunnen hier niet altijd hun telefoon opladen, er is vaak geen wifi en ze moeten zich wassen met koud water. Dat haalt ze even weg uit het normale en drukke leven in Nederland.
Vraag 9. Wat heb jij zelf geleerd van het leven in Oeganda en de bevolking?
Ik heb geleerd tevreden te zijn met wat ik heb. Ik heb geleerd wat ik echt belangrijk vind in het leven: mijn gezondheid en de mensen/‘familie’ om me heen. Oegandezen hebben een hele sterke familieband en daardoor ben ik mijn familie thuis ook meer gaan waarderen sinds ik in Oeganda woon. Ook heb ik geleerd om met en bij de dag te leven. De realisatie hoe goed ik het eigenlijk heb, dat de zon iedere dag opkomt en dat ik blij ben met alles wat de dag mij brengt. En niet geheel onbelangrijk: ik heb geleerd mijn heupen meer te gebruiken tijdens het dansen ;-).
Vraag 10. Wat zou je willen zeggen tegen docenten die dit artikel lezen?
Geef de jongeren op jullie school de kans om dit te mogen doen. Nooit kom je zo dichtbij een cultuur van een land als in deze schoolreis. Het zal de jongeren veranderen, ze zullen leren wie ze zijn en wat ze belangrijk vinden in het leven. En voor jullie als begeleider: hoe mooi als je in dat proces van de jongeren een bijdrage mag en kan leveren!? Aan de bak dus! Neem contact op met Travel Inventive voor meer informatie!
